Siedem Grzechów Głównych

Siedem Grzechów Głównych zadebiutowało w „Whiz Comics #2” z 1940 roku. Twórcami postaci są C.C.Beck i Bill Parker.

Czym są Siedem Grzechów Głównych?


Siedem Grzechów Głównych to demoniczne istoty oparte na siedmiu grzechach głównych chrześcijaństwa, które mogą przejąć kontrolę nad ludźmi i superbohaterami. Zostały schwytane przez czarodziej Shazam i zamknięte w kamiennych posągach, początkowo w metrze w kryjówce Shazama, a później na Skale Wieczności. Demony wielokrotnie uciekały i były uwalniane przez złoczyńców, często by zostać ponownie schwytanymi przez Shazam. W komiksach dla dzieci demony były przedstawiane jako „siedmiu śmiertelnych wrogów człowieka”, obejmujących takie grzechy jak: Pycha, Zawiść, Chciwość, Gniew, Lenistwo, Obżarstwo i Nieczystość. W nowszych komiksach po 2000 roku grzechy są identyfikowane jako ich teologiczne wersje (duma, zazdrość, chciwość, gniew, lenistwo, obżarstwo i pożądanie). Pandora jest odpowiedzialna za ich pierwotne uwolnienie w starożytności. W trakcie różnych fabuł, w tym „Dark Nights: Death Metal”, Grzechy zostały uwolnione i brały udział w walkach i konfliktach z bohaterami.

Moce Siedmiu Grzechów Głównych

Siedem Grzechów Głównych to demoniczne istoty, z których każda reprezentuje jeden z grzechów głównych. Duma manipuluje poczuciem własnej wartości, Zazdrość wywołuje zawiść, Chciwość prowadzi do obsesji na punkcie bogactwa, Gniew wznieca agresję i przemoc, Lenistwo skłania do apatii, Obżarstwo do nadmiernego jedzenia lub konsumpcji, a Pożądanie powoduje niekontrolowane pragnienia. Ich moce odzwierciedlają wpływ tych grzechów na ludzkie zachowanie i służą do tworzenia konfliktów w komiksach.